ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ

02 Μαρ ΟΤΑΝ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΜΟΥ ΔΕΝ ΤΡΩΕΙ

Δεν ξέρω για σας, αλλά εγώ ήμουν πάντα παμφάγο και βολικό παιδί. Πεινούσα; Άνοιγα ψυγείο- φούρνο και έτρωγα. Και ναι, εντάξει, οι μπάμιες ποτέ δεν ήταν το φόρτε μου και η αλήθεια είναι ότι κανείς δεν με πίεσε να τις φάω, γιατί πολύ απλά δεν έλεγα όχι σε ό,τι ζαρζαβατικό κυκλοφορούσε στο σπίτι. Για το γάλα, όμως, το Νο1 τρόφιμο για ένα παιδί, είχαν γίνει συζητήσεις επί συζητήσεων και καβγάδες και είχα ρίξει πολλά κλάματα για να καταλάβουν πως πολύ απλά δεν μ’ αρέσει σαν τρόφιμο, μου μυρίζει και δεν το προτιμώ στη διατροφή μου.

Μάλλον ήμουν και η εξαίρεση στον κανόνα, γιατί πλέον μέσα από τη δουλειά μου αλλά και το στενό κοινωνικό κύκλο και τις φίλες μου μανούλες συνειδητοποιώ την ανησυχία των τελευταίων, αλλά και το πείσμα και την επιμονή των σπλάχνων τους να αρνούνται συστηματικά το φαγητό της οικογένειας, και ανεξάρτητα των διατροφικών τους επιλογών.

Καταρχάς, μανούλες μου γλυκές μην πανικοβάλλεστε! Η πείνα και η ανάγκη για τροφή αποτελεί μία από τις βασικές ανάγκες κάθε ανθρώπου. Η διστακτικότητα ή η απροθυμία που δείχνουν τα παιδιά σας στην κατανάλωση ορισμένων τροφίμων είναι πολύ συχνό φαινόμενο. Είναι κάτι που εκδηλώνεται ελάχιστα κατά τη βρεφική ηλικία, αυξάνεται στη νηπιακή και συνήθως μειώνεται καθώς το παιδί μεγαλώνει. Μπορεί να οφείλεται είτε σε ψυχολογικούς λόγους, σπανιότερα σε παθολογικούς, είτε μπορεί απλά να αποτελεί μια απόλυτα φυσιολογική, για το ίδιο το παιδί, συμπεριφορά. Το σίγουρο είναι πως εφόσον αναπτύσσεται φυσιολογικά, δηλαδή το σωματικό του βάρος και ύψος  αυξάνεται επιθυμητά ανάλογα τη δεδομένη ηλικιακή του φάση, δεν πρέπει να σας αγχώνει τίποτα άλλο. Τα παιδιά έχουν τις περισσότερες φορές την ανάγκη ν’ αυτονομηθούν, επιλέγοντας τα ίδια το είδος της τροφής τους, την ποσότητα και τις ώρες πρόσληψης της τροφής.

Πώς ν’ αντιμετωπίσετε το παιδί που αρνείται να φάει; Ακολουθήστε για αρχή κάποιες από τις παρακάτω συμβουλές:

• Σίγουρα να μη το πιέζετε επίμονα να φάει παρά τη θέλησή του
• Αποφύγετε την ακαταστασία στις ώρες των γευμάτων, ακολουθήστε ένα σταθερό διατροφικό ωράριο
• Αν το παιδί σας πάραυτα δεν θέλει να φάει την ώρα που έχετε επιλέξει, μπορείτε να του παρέχετε το φαγητό του λίγο αργότερα
• Προσπαθήστε να μην υπάρχει εναλλαγή των προσώπων που το ταΐζουν
• Δεν πρέπει να το τιμωρείτε ή και να ασκείτε βία, όταν το παιδί αρνείται να φάει την τροφή του
• Δεν θα πρέπει σε καμία περίπτωση να προσφέρετε γλυκίσματα και άλλες λιχουδιές σαν επιβράβευση, όταν τρώει το φαγητό του
• Μην προσφέρετε γάλα ή χυμούς πριν το κύριο γεύμα, γιατί κόβουν την όρεξη, και σίγουρα όχι ως αντικατάστατο
• Προσφέρετε στο παιδί σας φαγητά πλούσια σε ποικιλία, στα οποία θα εντάσσονται περισσότερο οι τροφές στις οποίες δείχνει να έχει μια ιδιαίτερη προτίμηση
• Προσπαθήστε να δημιουργήσετε ένα ήρεμο περιβάλλον κατά τη διάρκεια των γευμάτων
• Μην αφήνετε το παιδί να τρώει μπροστά στην τηλεόραση, η ώρα του φαγητού πρέπει να είναι αφιερωμένη μόνο σε αυτό
• Εξίσου σημαντικό είναι η ταυτόχρονη κατανάλωση φαγητού από τα μέλη ολόκληρης της οικογένειας
• Κάντε το παιδί να συμμετέχει στη διαδικασία της προετοιμασίας ή και της αγοράς των τροφίμων

Προσωπική συμβουλή τις πρώτες ημέρες να είστε η μόνη που θα ασχοληθείτε με την διατροφή του παιδιού σας. Επίσης προσπαθήστε να έχετε φαγητά που προτιμάει το παιδί σας, ακόμα και αν χρειαστεί να μειώσετε την ποικιλία. Δεν χρειάζεται να μάθει αυτές τις ημέρες να τρώει λαχανικά ή όσπρια.

Εξοπλιστείτε με υπομονή, σεβαστείτε τις ποσότητες που θέλει το παιδί να φάει και μην δίνετε άλλες επιλογές μέχρι το επόμενο γεύμα που θα συμβαίνει σε συγκεκριμένη ώρα. Το πρόγραμμα αυτό θα πρέπει να το τηρήσετε για συνεχόμενες ημέρες, χωρίς να ανησυχείτε εάν το παιδί θα καταναλώσει μικρές ποσότητες τροφής. Παρακολουθήστε την πορεία του και προσαρμόστε την τακτική σας, προσπαθώντας να μην επηρεάζεστε από το συναίσθημα.

Εφόσον τα πράγματα πηγαίνουν καλύτερα, μπορείτε να ξεκινήσετε να:

• Εκθέτετε στο παιδί επαναλαμβανόμενα τα τρόφιμα που αποφεύγει.
  Μπορείτε να βάζετε στο πιάτο του παιδιού σας το τρόφιμο που ΔΕΝ καταναλώνει -ένα κάθε φορά- χωρίς όμως να το πιέζετε αναγκαστικά να το φάει. Επειδή τα παιδιά είναι ιδιαίτερα μιμητικά, θα ήταν σωστό να βλέπει κι εσάς να το καταναλώνετε.

• Δοκιμάσετε διαφορετικούς τρόπους μαγειρέματος.
  Μπορείτε σίγουρα να κάνετε πιο ευφάνταστη και διασκεδαστική την παρουσία του τροφίμου στο πιάτο, συνδυάζοντας διάφορα χρώματα και σχήματα.

• Συνδυάσετε τα τρόφιμα που δεν του αρέσουν με οικείες γεύσεις.
  Συνοδεύοντας ένα νέο τρόφιμο με ένα που ήδη προτιμάται από το παιδί, μπορεί να το οδηγήσετε σε μεγαλύτερη αποδοχή, όπως για παράδειγμα καλύπτοντας το ψάρι –που δεν του αρέσει- με μια σάλτσα που ήδη καταναλώνει.

• Προσφέρετε υγιεινά σνακ σε ευχάριστα σκεύη με καπάκια που θα προσκαλούν το παιδί να εξερευνήσει και να ανακαλύψει το περιεχόμενό τους. Φρούτα, λαχανικά, τυριά και γιαούρτι είναι μερικές θρεπτικές επιλογές.

• Σχεδιάσετε μαζί του το οικογενειακό εβδομαδιαίο μενού.
  Ζητήστε του να σας ορίσει για κάθε 2 φαγητά που του αρέσουν για να φτιάξετε μέσα στην εβδομάδα, 1 που θα συμβιβαζόταν να το φάει. Η διαπραγμάτευση με σαφή όρια και πλαίσια τις περισσότερες φορές έχει άμεσα αποτελέσματα και σας απαλλάσσει από τις εντάσεις και το άγχος.

• Πηγαίνετε να ψωνίσετε τα λαχανικά μαζί.
  Διαλέγοντας μαζί λαχανικά και φρούτα, ονομάζοντάς τα, το βοηθάτε να εξοικειωθεί τις διαφορετικές μορφές της τροφής και να δει το φαγητό σαν μια ενδιαφέρουσα εμπειρία.

• Πειραματιστείτε με αρωματικά φυτά και μπαχαρικά.
  Πηγαίνετε μαζί να ψωνίσετε γλαστράκια με μαϊντανό, ρίγανη ή θυμάρι και δείξτε του πώς προσθέτουμε τις διάφορες μυρωδιές σε μια σάλτσα ή σαλάτα.

• Προσκαλέσετε και άλλα παιδάκια για φαγητό.
  Τα παιδιά συχνά επηρεάζονται από τα άλλα και δοκιμάζουν πιο εύκολα τα νέα φαγητά που θα τους προσφέρετε σε ένα σπιτικό πάρτι.

• Καταναλώσετε φαγητό όλοι μαζί από ένα μεγάλο κοινό πιάτο, καθώς πολλά παιδιά βρίσκουν το πιάτο των γονιών τους πιο ενδιαφέρον από το δικό τους. Τοποθετώντας ένα νέο φαγητό σε ένα μεγάλο πιάτο, για όλους, όχι μόνο παροτρύνει το παιδί να συμμετάσχει αλλά ενδυναμώνει και την ενότητα της οικογένειας.

Καλή επιτυχία!

Βιβλιογραφία

1. Reau, N., Senturia, Y., Lebailly, S., Christoffel, K., (1996). Infant and Toddler Feeding Patterns and Problems: Normative Data and a New Direction. Journal of Developmental & Behavioral Pediatrics, Vol.17(3), pp. 149-153
2. Illingworth, S., Lister, J., (1964). The critical or sensitive period, with special reference to certain feeding problems in infants and children. The Journal of Pedriatics, Vol.65(6), pp.839–848
3. Field, D., Garland, M., Williams, K., (2003). Correlates of specific childhood feeding problems. Journal of Paediatrics and Child Health, Vol.39(4), pp 299–304
4. Satter, E., (1990). The feeding relationship: Problems and interventions. The Journal of Pediatrics, Vol.117(2), pp.181-189